Κάλεσμα για την 25η Μαρτίου

«Όσοι το χάλκαιον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται
ζυγόν δουλείας ας έχωσι
θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.»
(Α. Κάλβος, «Εις Σάμον»)

Την άνοιξη του 1821 μια χούφτα ραγιάδες τα έβαλαν με μια αυτοκρατορία και τους ντόπιους υπηρέτες της. Κι έγινε το ακατόρθωτο.Ένας νέος δρόμος χαράχτηκε. Μια πολλή δύσκολη πορεία. Όπου ο λαός μας σπάνια χάρηκε την ελευθερία του. Πάντα στα όρια της επιβίωσης. Και πάντα υπό τη σκιά των «προστατών» μας.

 
Και ξανά το ’40. Πάλι Κατοχή. Και πάλι φτώχεια κι εξαθλίωση. Και πάντα κάποιοι ντόπιοι να κλέβουν και να μας καταδυναστεύουν. Κι όπως και το 1821 πάλι ο λαός μας νίκησε για να βρεθεί και πάλι πίσω από τα σίδερα. Γέμισε η Δύση και η Ανατολή με το δικό μας αίμα. Αδειάσανε τα χωριά μας.

 
Ξανά ο λαός μας στηρίχτηκε στα δυο του χέρια και ξανασηκώθηκε. Πολλή δουλειά. Φτηνή η εργασία στη χώρα μας. Καινούργιοι οι προστάτες της. Αυτοί αποφασίζουν να βάλουν το λαό «στο γύψο» και το αναθέτουν σε πρόθυμους «πατριώτες» στρατιωτικούς, συνταγματάρχες. Πάλι διώξεις, φτώχεια μεγάλη εκμετάλλευση. Ήρθε η μεταπολίτευση. Το Πολυτεχνείο έφερε τη δημοκρατία. Όσοι όμως επιδιώκουν να κερδίζουν σε βάρος των πολιτών δεν πτοήθηκαν.

 
Σήμερα μας εξανδραποδίζουν ξανά. Μας κλέβουν το βιός που δημιουργήσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Μας σκλαβώνουν στους παγκόσμιους πιστωτές, στους παγκόσμιους τοκογλύφους. Κλέβουν τις ζωές μας. Κλέβουν το μέλλον, το μέλλον των παιδιών μας.

Πρέπει να εγερθούμε. Δεν είναι ανίκητοι. Εμείς είμαστε ανίκητοι. Στα λάβαρα της επανάστασης του 1821 οφείλουμε να προσθέσουμε και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

«Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος η Άνοιξη.

Και επειδή σίμωνε η μέρα που το Γένος είχε συνήθιο να γιορτάζει τον άλλο Σηκωμό, τη μέρα πάλι εκείνη ορίσανε για την Έξοδο. Και νωρίς εβγήκανε καταμπροστά στον ήλιο, με πάνου ως κάτου απλωμένη την αφοβία σα σημαία, οι νέοι με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες. Και ακολουθούσανε άντρες πολλοί, και γυναίκες, και λαβωμένοι με τον επίδεσμο και τα δεκανίκια. Όπου έβλεπες άξαφνα στην όψη τους τόσες χαρακιές, που ‘λεγες είχανε περάσει μέρες πολλές μέσα σε λίγην ώρα».

Τα παραπάνω έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης στο «Το Άξιον Εστί» για τη νεολαία της Αθήνας που διαδήλωσε στις 25 Μαρτίου 1942.

Συμπολίτες, σας καλούμε να συμμετάσχετε ειρηνικά στην παρέμβαση στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης είτε με την επιδεικτικά σιωπηλή σας διαμαρτυρία είτε διαμαρτυρόμενοι συντεταγμένα με τις τοπικές επιτροπές πολιτών με πανώ και συνθήματα. Απορρίπτουμε τα κάθε φύσεως υβριστικά συνθήματα. Η συνάντηση των Επιτροπών ορίσθηκε για τις 10:30 πμ πίσω από την εκκλησία των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου (Μεγ. Αλεξάνδρου και Καλλιδοπούλου). Ο καθένας ας συμμετάσχει όπως κρίνει.

·    ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ όπως επιτάσσει το άρθρο 120 παρ. 4 του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»
·    ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΥΠΟΚΥΠΤΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑΜΕ
·    ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ για ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ -ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 
Κανείς όμως να μην λείψει! Πρέπει να δώσουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: υπάρχουν και άλλες επιλογές πέρα από τα μνημόνια, τα «χαράτσια», την εξαθλίωση, την φτώχεια, την ανεργία, την κατάρρευση της δημόσιας εκπαίδευσης και υγείας. Όσοι δεν μπορούν να υπηρετήσουν το κράτος δικαίου, ισότητας και δημοκρατίας ας πάνε στα σπίτια τους. Δεν έχουν θέση στην οποιαδήποτε εξέδρα. Και οι όποιες στρατιωτικές, θρησκευτικές, θεσμικές και δημοτικές αρχές οφείλουν να μην τους νομιμοποιούν με την παρουσία τους.

https://denplironothermis.wordpress.com
Ε-mail: denplironothermis@gmail.com

(* Το παρόν κάλεσμα βασίστηκε σε κείμενο καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης)